شورلت کوروت های آمریکایی از 1953تا2015

شورلت کوروت های آمریکایی از 1953تا2015

کوروت یکی از پرآوازه ترین نام‌ها در دنیای خودروهای اسپرت است که با بیش از نیم قرن تجربه، امروزه به جایگاهی رسیده است که می‌تواند از پس بزرگانی نظیر فراری و پورشه برآید. اولین نسل از کوروت در سال 1953 توسط هارلی اِرل طراحی شد و مایرون اسکات تصمیم گرفت تا نام یک ناو جنگی کوچک و مانورپذیر را برای آن برگزیند.

حاصل این تلاش، سوپراسپرتی از آب درآمد که پس از پشت سر گذاشتن 6 نسل، امروزه در هفتمین نسل خود به سر می‌برد و تا به امروز بیش از 1.5 میلیون دستگاه از آن به تولید انبوه رسیده است. بیایید همراه باهم مروری بر تاریخچه و سیر تکاملی این سوپراسپرت آمریکایی داشته باشیم.

شورلت کوروت های آمریکایی از 1953تا2015

نسل اول (1953-1962)

در اواخر سال 1953 میلادی، شورلت اولین نسل از اولین اتومبیل اسپرت خود را معرفی کرد. شورلت پس از رونمایی از مدل کانسپت کوروت، تصور می‌کرد که تقاضا برای خرید بسیار بالا باشد اما واقعیت بر خلاف تصور شورلت رخ داد. در سال 1951، کمپانی Nash Motors، فروش اتومبیل اسپرت دو نفره گران‌قیمتی را آغاز کرد که نَش هیلی نام داشت و در این پروژه با طراحی ایتالیایی پینین‌فارینا و مهندس انگلیسی دونالد هیلی همکاری کرد. هارلی اِرل توانست جنرال موتورز را متقاعد کند که آنها به یک اتومبیل اسپرت با قیمت مناسب در طیف تولیداتشان نیاز دارند. حاصل این پروژه، تولد پروتوتایپ کوروت بود که با کد EX-122 شناخته می‌شد.

نسل اول کوروت برای دو سال دست نخورده باقی ماند و در سال 1956، دستخوش تغییراتی اندک شد. بزرگ‌ترین تغییرات در سال 1958 بر روی آن اعمال شد که چراغ‌های دوار جلو، جای خود را به دو دوگانه دوار داد و کاپوت آن نیز کشیده‌تر شد. در سال 1959، تنها تغییر بدنه، کاهش تزیینات کرومی ‌بود. در سال 1961، قسمت عقب آن به کل تغییر کرد و چهار چراغ دوار عقب کوروت در این سال برای این مدل استفاده شد که تا به امروز، یکی از مشخصه‌های این نام جاودانه بوده است. سال 1962، آخرین سالی بود که کوروت با شیشه جلو یکپارچه که به طرفین نیز کشیده شده بود، اکسل عقب خشک، و بدنه کانورتیبل عرضه شد. مجموعأ تعداد 69 هزار و 15 دستگاه از نسل اول کوروت تولید شد.

نسل دوم (1963-1967)

نسل دوم کوروت، عمدتأ با نام استینگ‌رِی شناخته می‌شود. استینگ‌رِی توسط لاری شینودا با الهام از کانسپت نسل قبلی یعنی Q کوروت طراحی شد.C2 عمر کوتاهی داشت زیرا که تولید آن 4 سال بیشتر دوام نیاورد. کوروت‌های تولید شده در سال 1963، تنها مدل‌هایی از این نسل بودند که از شیشه دو تکه در عقب بهره می‌بردند. نسل دوم کوروت، دارای سیستم تعلیق مستقل برای عقب، دریچه‌های هوا غیر کاربردی روی کاپوت، و چراغ‌های مخفی جلو بودند.

در سال 1965، ترمزهای دیسکی برای هر چهار چرخ و یک موتور 8 سیلندر بلوک بزرگ به حجم 6.5 لیتر با 425 اسب بخار به عنوان آپشن برای استینگ‌ری معرفی شد. همچنین آپشنی برای نصب خروجی‌های اگزوز در کنار بدنه وجود داشت که حیات این آپشن تا سال 1967 ادامه پیدا کرد. قیمت این موتور به عنوان آپشن، 292.7 دلار بود در حالیکه موتور تزریقی 5.3 لیتری، 538 دلار قیمت داشت. کمتر کسی قانع می‌شد تا 245 دلار بیشتر را برای 50 اسب بخار کمتر بپردازد! یکی دیگر از آپشن‌های منحصر به فرد این نسل از کوروت، پکیج مسابقه ای Z06 بود که سیستم تعلیق خشک‌تر و ترمزهای بزرگ‌تر را با خود به همراه داشت.

تنها 200 کوپه و یک کانورتیبل در سال 1963 به این پکیج مجهز شد. سال 1967، آخرین سال حیات C2 بود که تولیدات این سال دارای دریچه‌های هوا با طراحی جدید، تزیینات کمتر و چراغ‌های مربع شکل عقب بودند. چهار چراغ عقب آن نیز همگی قرمز بودند. در سال 1967، آپشن موتور L88 برای C2 در نظر گرفته شده بود که طبق آنچه اعلام شده بود می‌توانست 560 اسب‌بخار تولید کند اما گویی قدرت واقعی آن بیش از 430 اسب بخار نبوده است که تنها 20 دستگاه کوروت با این موتور ساخته شد. دانتُو در سال 1962، ایده C2 سبک وزن را ارائه کرد که منجر به طراحی کوروت گرند اسپرت شد تا بتواند با شلبی کبرا رقابت کند. در ابتدا قرار بود، یکصد دستگاه از آن ساخته شود اما نهایتأ تعداد 5 دستگاه از آن ساخته شد.

نسل سوم (1968-1982)

نسل سوم کوروت با الهام از کانسپت Mako Shark II طراحی شده بود و تولید آن برای 14 سال ادامه یافت. C3، اولین کوپه تولید انبوه بود که از روف پنل‌های قابل برداشتن بهره می‌برد. همچنین اولین کوروتی بود که به عنوان اتومبیل سرعت مسابقات ایندیاپولیس 500 استفاده شد.

اکثر قطعات شاسی و موتورها از نسل پیشین به عاریت گرفته شده بود اما بدنه و کابین کاملأ جدید بودند . موتور ZL1 تمام آلومینیومی ‌به گفته شورلت می‌توانست 560 اسب بخار تولید کند اما در حقیقت 430 اسب بخار تولید می‌کرد و می‌توانست مسافت یک چهارم مایل را در 10.89 ثانیه بپیماید. در سال 1971 به منظور کاهش مصرف سوخت و کاهش تکان‌های موتور، ضرایب تراکم موتور کاهش داده شد که باعث کاستن از قدرت موتور شد.

بنابراین، قدرت موتور پایه از 300 اسب‌بخار به 270 اسب بخار و قدرت موتور LS6 از 450 به 425 اسب بخار تقلیل یافت. در سال 1972، موتور کوروت به‌دلیل تطابق با قوانین آلایندگی مجددأ دستخوش تغییراتی شد که باعث شد تا اینبار قدرت تولیدی موتور مدل پایه از 270 اسب بخار به 200 اسب‌بخار برسد. سه سال بعد بازهم کوروت با کاهش قدرت مواجه شد و قدرت موتور مدل پایه به 165 اسب‌بخار رسید ضمن اینکه موتور LS6 از لیست موتورهای آن حذف شد. سال 1975، آخرین سالی بود که کوروت کانورتیبل به تولید رسید و تا 11 سال بعد، جای خالی آن احساس می‌شد.

در سال 1976، کف فایبر گلاس C3 با جنس استیل تعویض شد تا تحمل حرارت حاصل از مبدل کاتالیزوری را داشته باشد. سال بعد، آخرین سالی بود که سقف تونلی با شیشه عقب عمودی برای کوروت استفاده شد ضمن اینکه صندلی‌های چرمی ‌به‌صورت استاندارد برای آن در نظر گرفته شده بود و رنگ مشکی بدنه پس از شش سال غیبت به طیف رنگ‌های کوروت بازگشت.سال 1978، سالی بود که شورلت با مدل Anniversary Edition و اتومبیل سرعت ایندی 500، بیست و پنجمین سالگرد تولید کوروت را جشن گرفت.

نسل چهارم (1983-1996)

قرار بود که C4، در سال 1983 وارد خط تولید شود اما به دلیل مشکلات در کیفیت و قطعات، تنها 43 دستگاه از آن در این سال تولید شد. موتور پایه LS8 آن به حجم 5.7 لیتر می‌توانست 5 اسب بخار بیش از نسل پیش تولید کند. کالیپرهای ترمزهای آن و همچنین سیستم تعلیق، به منظور کاهش وزن از آلومینیوم ساخته شدند.

سقف تارگا یک تکه آن، فاقد محافظ مرکزی بود. داشبورد الکترونیکی جدید همراه با نمایشگرهای دیجیتالی کریستال مایع در پشت فرمان، بصورت استاندارد عرضه شد. در ابتدای سال 1985، موتور L98 با مکانیزم تزریق سوخت اصلاح شده با 230 اسب بخار قدرت، به عنوان موتور استاندارد انتخاب شد. از سپتامبر 1984 تا 1988، کوروت با سیستم انتقال قدرت 3+4 طراحی شده توسط داگ نَش تجهیز شد تا بتواند استانداردهای آلایندگی ایالات متحده را پوشش دهد.

در سال 1992، موتور 300 اسب بخاری برای آن معرفی شد که افزایش قدرت 50 اسبی را نسبت به موتور L98 داشت. سال 1993، به مناسبت چهلمین سال تولید کوروت، یک Anniversary Edition دیگر با رنگ مخصوص قرمز یاقوتی تولید شد که همگی آنها دارای صندلی‌هایی با دوخت متفاوت و پلاک سالگرد چهلم بودند.

همچنین C4، اولین اتومبیل جنرال موتورز بود که به سیستم ورود به کابین بدون کلید تجهیز شده بود. سال 1995، تولید ZR1 پس از 6939 دستگاه پایان یافت و سال 1996 هم، کوروت گرنداسپرت، آخرین صفحه از نسل چهارم این نام را رقم زد. از این مدل که به موتور 8 سیلندر 330 اسب‌بخاری تجهیز شده بود هزار دستگاه تولید شد که 810 دستگاه کوپه و مابقی کانورتیبل بودند.

قوی‌ترین موتور نسل چهارم کوروت 405 اسب بخار قدرت داشت و این درحالی است که قوی‌ترین موتور نسل پیشین، می‌توانست 430 اسب بخار تولید کند. مجموعأ 366 هزار و 227 دستگاه از آن به تولید رسید که بالاترین آمار تولید با بیش از 51 هزار دستگاه مربوط به سال 1984 بود.

نسل پنجم (1997-2004)

شورلت برای تولید این نسل از کوروت، کوپه‌های اسپرتی نظیر نیسان 300ZX و مزدا RX-7 را از نظر ظاهری و کیفیت، الگو قرار داد زیرا در بررسی‌های نسل چهارم، این کوپه آمریکایی با رقبای نام برده ژاپنی مقایسه شده بود. C5 حداکثر سرعتی معادل 291 کیلومتر بر ساعت داشت که این امر به لطف طراحی سیال‌تر بدنه و ساختار خشک تر آن میسر شده بود.

جنرال موتورز، موتور جدید بلوک کوچک 8 سیلندر خود را برای C5 معرفی کرد. این موتور تمام آلومینیومی‌ 345 اسب بخار تولید می‌کرد که قدرت آن از سال 2001 به 350 اسب بخار افزایش یافت.

مدل کانورتیبلC5 در سال 1998 عرضه شد و پس از آن سقف یک تکه غیر پارچه‌ای جایگزین آن شد. نسخه Z06 از نسل پنج کوروت به عنوان قوی ترین کوروت این نسل معرفی شد و به‌جای استفاده از موتور ZR1 نسل چهارم از موتور LS6، به قدرت 385 اسب بخار بهره می‌برد. استفاده از سقف صلب به‌جای سقف پارچه ای برای Z06 باعث شد که هندلینگ بهتر و پیچش بدنه کمتری داشته باشد.

استفاده از سیستم اگزوز تیتانیومی‌ و کاپوت فیبرکربن برای مدل 2004، باعث کاهش وزن و بهبود عملکرد کوروت شد. موتور LS6 آن برای سال 2002 تا پایان حیات این نسل، 405 اسب بخار تولید می‌کرد که اگرچه این میزان با نیروی موتور ZR1 نسل پیشین یکسان بود اما به دلیل کاهش وزن و افزایش سختی بدنه، عملکردی فراتر از آن داشت. مجموعأ تعداد 248 هزار و 715 دستگاه از آن تولید شد که آمار سالیانه 31 هزار تا 36 هزار دستگاه از سال 1998 تا 2004، نشان از ثبات فروش و پرطرفدار بودن این محصول است.

نسل ششم (2005-2013)

نسل جدید کوروت آرایش موتور جلو و سیستم انتقال قدرت در عقب را از نسل پیشین به عاریت گرفت اما سایر قسمت‌ها کاملأ جدید بودند و برای اولین بار از سال 1962، چراغ‌های جلو عریان به کوروت بازگشت. اگرچه فاصله محورهای آن از C5 بیشتر بود، طول و عرض کمتری از نسل پیشین داشت تا بتواند خریداران اروپایی را به خود جذب کند. موتور 8 سیلندر 6 لیتری LS2، می‌توانست 400 اسب بخار و 575 نیوتن‌متر گشتاور تولید کند که می‌توانست به حداکثر سرعت 310 کیلومتر بر ساعت برسد.

کوروت جدید مثل نسل پیشین بدلیل ضریب آیرودینامیک خوب و وزن پایین توانست به مصرف سوخت خوبی دست پیدا کند. نسخه Z06 نسل ششم، در سال 2005 راهی بازار شد. این نسخه از موتور 7 لیتری بلوک کوچک بهره می‌برد که LS7 بزرگترین موتور بلوک کوچکی بود که توسط جنرال موتورز معرفی شد. قدرت این موتور، 505 اسب بخار بود و می‌توانست در 3.8 ثانیه به سرعت یکصد کیلومتر بر ساعت برسد و تا 319 کیلومتر بر ساعت سرعت بگیرد.

برای سال 2008، حجم موتور آن 0.2 لیتر افزایش پیدا کرد که باعث شد نیروی موتور به 430 اسب بخار برسد و شتاب اولیه 4 ثانیه ای را برای آن به ارمغان آورد که سریعتر از هر کوروت دیگری در طول تاریخ بود.

در سال 2007، تولید ZR1 رسمأ توسط جنرال موتورز اعلام شد که توانسته بود با موتور جدید LS9، به هدف یکصد اسب بخار به ازای هر لیتر از موتور برسد. این موتور 6.2 لیتری به یاری سوپرشارژر Eaton، می‌توانست 638 اسب بخار قدرت و 819 نیوتن‌متر گشتاور تولید کند که حداکثر سرعت 330 کیلومتر بر ساعت را برای آن به ارمغان آورده بود.

نام گرنداسپرت در سال 2010 به کوروت بازگشت. این نسخه در واقع همان Z06 با موتور LS3 بود که به‌جای فریم آلومینیوم از فریم استیل بهره می‌برد و بسیاری از قطعات بدنه، کابین و موتور گرند اسپرت از همان Z06 به عاریت گرفته شده بود. در همین سال، سیستم Launch کنترل برای تمامی‌نسخه‌های C6 معرفی شد که شتاب صفر تا صد زیر 4 ثانیه را برای آن فراهم ساخت.

نسل هفتم (2014- )

به گزارش نشریه موتور ترند، مهندسین شورلت از سال 2007، مشغول کار روی C7 بوده‌اند. نسل جدید کوروت در تاریخ 13 ژآنویه 2013 رونمایی شد و در اصل قرار بود که در سال 2011 معرفی شود اما تحویل به مشتری در پاییز امسال آغاز خواهد شد. آرایش موتوروسط و موتور عقب برای کوروت جدید در نظر گرفته شده بود اما آرایش سنتی موتور جلو و محور عقب به دلیل کاهش هزینه تولید و کوچکتر بودن موتور، ترجیح داده شد.

بازاریابان شورلت کوروت، اذعان دارند با توجه به تحقیقات انجام شده، قشر عمده خریداران کوروت را افراد مسن تشکیل می‌دهند چراکه نسل‌های اولیه این سوپراسپرت، خاطرات خوشی را در دوران کودکی شان به‌جای گذاشته است.

تحقیقات حاکی از آن هستند که تا تاریخ اوکتبر سال 2012، حدودأ 46 درصد از خریداران کوروت را افراد 55 سال و بالاتر تشکیل می‌دادند درحالی‌که این رقم برای آئودی R8، 22 درصد و برای پورشه 911، 30 درصد است. جان فیتزپاتریک؛ مدیر بازاریابی شورلت می‌گوید که هیچ‌کس دوست ندارد در حال راندن اتومبیل پیرمردها دیده شود، اما همه دوست دارند که در حال راندن اتومبیل جوانان دیده شوند. بنابراین، طراحان کوروت C7، با در نظر گرفتن این امر، طراحی را پیش بردند.

موفقیت نسل هفتم کوروت برای شورلت حیاتی بود چراکه طبق گزارشات، حدود 10 هزار دلار، سود خالص حاصل از فروش هر دستگاه C7 است. با در نظر گرفتن اینکه سود جنرال موتور از سود نمایندگی‌های فروش مجزاست، فروش موفقیت آمیز کوروت جدید، با سودآوری کلانی برای جنرال موتورز همراه بوده است. اما آیا نزدیک به 5 سال تلاش برای توسعه نسل هفتم از قدیمی‌ترین سوپراسپرت آمریکایی، موفقیت‌آمیز بوده است و جنرال موتورز توانسته به هدف خود برسد یا خیر.